. - Stacja Babilon

Bethel - Stacja Babilon

Chcesz wsiąść do pociągu nie byle jakiego,
nie dbać o nikogo, o siebie samego.
Ściskając ręce spocone i śliskie,
patrzeć, jak na półkach trzęsą się walizki.
Odjazd już bliski!
Już stoi na stacji lokomotywa.
Wsiąść czy zostać? To alternatywa.
Tłusty konduktor prosi do wagonu, wsiadać!
Jedziemy do wielkiego Babilonu.
Odjazd z pierwszego peronu!

A ty nigdy nie zatrzymuj się na stacji w Babilonie.
Rozpal ogień w sercu, niech Babilon płonie.

W pierwszym wagonie kłamstwo, obłuda,
każdy tylko patrzy czy oszukać się nie uda.
Wszystkie przedziały korupcja zżera,
nie znajdziesz tutaj uczciwego pasażera.
Pociąg prędkości nabiera!
W drugim wagonie żądza pieniądza,
stara jak świat i uczucia niszcząca.
By portfel grubszy był z każdą chwilą,
sprzedałbyś brata nawet za bilon.
Już blisko Babilon!

A ty nigdy nie zatrzymuj się na stacji w Babilonie.
Rozpal ogień w sercu, niech Babilon płonie.

Każda miejscówka już pozajmowana,
przemoc usiadła władzy na kolanach.
A pan polityk w drogim garniturze
chciałby tę władzę zdobyć w pierwszej turze.
Wrogów postawić przy murze!
Ostatni postój przed stacją końcową,
ostatnia szansa, wysiadaj i bądź sobą!
Opuścić pociąg nie wszystkim się uda,
dla nich to zguba, dla Babilonu chluba.
Ta podróż to próba.

A ty nigdy nie zatrzymuj się na stacji w Babilonie.
Rozpal ogień w sercu, niech Babilon płonie.